فریدریش شیلر

تولد : یوهان کریستوف فریدریش فون شیلر ( Johann Christoph Friedrich von Schiller) متولد ۱۰ نوامبر ۱۷۵۹ در مارباخ آم نکا، شاعر، نمایشنامه‌نویس، فیلسوف، پزشک و مورخ آلمانی بود. وی ۹ می ۱۸۰۵ در وایمار، در 45 سالگی درگذشت.

به دستور دوک کارل آگوست فریدریش شیلر مجبور بود از سال ۱۷۷۳ به مدرسه نظامى برود که در آنجا کارآموزى جوانان را با جدیت و سختگیرى هرچه تمام تر برعهده داشتند.

اما ابتدا در همان سال وارد دانشکده حقوق شد و در سال ۱۷۷۵ تحصیل در رشته پزشکى را آغاز کرد. در این دوران و تحت تاثیر کلوپ اشتوک و لسینگ اولین کارهاى شعرگونه و درام اش را خلق کرد. شیلر در سال ۱۷۷۷ تحت تاثیر افکار روشنگرانه و طرد استبداد، درام سارقین خود را نوشت.

شیلر در سال ۱۷۸۰ رساله دکترى خود را نوشت، با نام کوششى در مورد ارتباط خوى حیوانى انسان با روح اش که تاثیر متقابل جسم و روح را بررسى مى کرد. از همان سال و ضمن فعالیت در سمت پزشک گردان در اشتوتگارت زندگى بى بند و بارى را مى گذراند.
هنگامى که دوک نوشتن هر گونه مطلبى را براى او ممنوع اعلام کرد، ابتدا به مانهایم سپس به فرانکفورتِ ماین و از آنجا به اوگرزهایم گریخت. بالاخره کارولینه فون وولسوگن که نویسنده بود، شیلر را که به لحاظ اقتصادى و روحى در وضعیت بدى قرار داشت، در ملک خود به نام باوئرباخ واقع در ماینینگن پذیرفت.
شیلر در آنجا نمایشنامه دسیسه و عشق را نوشت. سپس به مانهایم بازگشت و در پاییز ۱۷۸۳ به مدت یک سال نمایشنامه نویس تئاتر ملى دالبرگ شد. برعکس نمایشنامه رذایل، دسیسه و عشق، مورد تحسین و توجه تماشاگران مانهایمى قرار گرفت. از آنجا که دیگر قرارداد شیلر در آن تئاتر تمدید نشد، مجدداً سفرهاى خود را آغاز کرد.
طى مدتى که در منزل کارمندى به نام کریستیان گاتفرید کورنر در لوشویتس واقع در ایالت زاکسن اقامت داشت، سرودى با نام به شادى نوشت که در سال ۱۸۲۳ بتهوون آهنگى روى آن گذاشت. در همان دوره (۱۷۸۶) نامه هاى فلسفى را براساس عقیده وحدت وجود نوشت. عشق ناکام او به هنریته فون آرنیم، تصمیم شیلر را مبنى بر سفر به وایمار راسخ تر کرد.
او در ۲۱ جولاى ۱۷۸۷ وارد این شهر شد، با آشناى قدیمى خود، شارلوته فون کالب که او هم نویسنده بود، مجدداً ارتباط برقرار کرد و با هردر و ویلاند آشنا شد. بررسى موضوعات تاریخى و مقاله تحقیقى برخاسته از آن به نام تاریخ سقوط هلند متحد در مقابل دولت اسپانیا (۱۷۸۸) که براساس سنت هاى روسو و ولتر نوشته شده بود که پایان فشار و استبداد را حق طبیعى مردم مى دانستند، موجب شد که شیلر در سال ۱۷۸۹ و با پادرمیانى گوته به درجه پروفسورى تاریخ در ینا برسد.
به علاوه شیلر، تاریخ جنگ سى ساله را در سه مجلد و طى سال هاى ۱۷۹۲ _ ۱۷۹۰ نوشت. در همین دوران بود که شیلر بررسى و اندیشه در مورد فلسفه ایده آلیستى کانت را آغاز کرد. شیلر در ۲۲ فوریه ۱۷۹۰ با خواهر کارولینه فون وولسوگن، به نام شارلوته فون لانگه فِلد ازدواج کرد. سال بعد مبتلا به بیمارى بسیار شدیدى شد که وادارش کرد، از تدریس چشم پوشى کند.
طى دهه نود قرن هجدهم آشنایى شیلر با گوته، که ابتدا به نظر بسیار پیچیده و مشکل ساز مى رسید، به دوستى صمیمانه و سودمندى مبدل شد. این واقعیت که اتمام کار بخش اول فاوست گوته، براساس تشویق هاى شیلر بوده و در مقابل گوته هم شیلر را در سرودن قصایدش تشویق مى کرده است، نشان مى دهد که این دو شاعر متقابلاً براى یکدیگر الهام بخش بوده اند. گفت وگوها، پروژه ها، نظریه ها و کارهاى مشترک انجام شده، سبک «کلاسیک وایمارى» را به وجود آورد که براساس الگوهاى عهد عتیق و دوران رنسانس بود.
سپس نمایشنامه هاى ماریا استوارت (۱۸۰۰)، باکره اورلئان (۱۸۰۱) و ویلهلم تل (۱۸۰۳) پشت سر هم و به سرعت زیاد نوشته شد.

شیلر در ۹ ماه مه ۱۸۰۵ در وایمار و در اثر عوارض بیمارى شدیدى که سال ها پیش مبتلا به آن شده بود، از دنیا رفت.

آثار
- نمایشنامه‌ها
1. راهزنان (Die Räuber)
2. توطئه‌ی فیسکو از اهالی جنوا
3. نیرنگ و عشق یا «خدعه و عشق»
4. دون کارلوس (Don Carlos)
5. والنشتاین
6. ماریا استوارت (Maria Stuart)
7. دوشیزه‌ی اورلئان (Die Jungfrau von Orléans، منسوب به ژان دارک)
8. عروسِ مسینا (Die Braut von Messina)
9. ویلهلم تِل (Wilhelm Tell)

- آثار تاریخی
1. تاریخ انقلاب هلند
2. تاریخ جنگ سی‌ساله
3. نوشتارهای فلسفی
4. نامه‌های آگوستبورگ (Augustenburger Briefe)
5. درباره‌ی اشعار ساده‌لوحانه و احساسی (Über naive und sentimentalische Dichtung)
6. آزادی و دولت فرزانگی