نیل سایمون

تولد : نیل ماروین سایمون (Neil Marvin Simon)، متولد ۴ ژوئیه ۱۹۲۷، نمایشنامه‌نویس و فیلمنامه‌نویس آمریکایی بود. وی در تاریخ ۲۶ اوت ۲۰۱۸، در سن 91 سالگی در منهتن نیویورک درگذشت.

ماروین نیل سایمون، نمایشنامه‌نویس و فیلم‌نامه‌نویس آمریکایی، در سال 1927 در منطقه‌ی برانکس در نیویورک به دنیا می‌آید. او سال‌های 1944 و 1945 را در دانشگاه نیویورک سپری کرده و مدتی نیز در دانشگاه دِنوِر تحصیل می‌کند. در همین زمان برای شرکت در دوره‌ی آموزشیِ نیروی هواییِ ارتش نام‌نویسی می‌کند. کار نویسندگیِ سایمون با سردبیریِ ورزشیِ کمپِ روزنامه‌ی ارتش آغاز می‌شود. در سال 1946 با عنوانِ سرجوخه از خدمت مرخص می‌شود. دو سال بعد کار دفتریِ خود در شرکتِ برادرانِ وارنر را رها می‌کند و به همراهِ برادرش دَنی سیمون به نوشتن جُنگ‌ها و کمدی‌های رادیویی و تلویزیونی می‌پردازد. او چند بار برای کارهای تلویزیونی‌اش نامزدِ دریافت جایزه‌ی اِمی می‌شود و دو بار این جایزه را دریافت می‌کند. در سال 1961، نخستین نمایشنامه‌ی سایمون با عنوان «بیا شیپورت را بزن» در تئاتر برادوی به روی صحنه می‌رود، نمایشی که با استقبالِ گسترده‌ی تماشاگران روبرو می‌شود. او سپس آثار دیگری برای برادوی می‌نویسد که از آن میان می‌توان به نمایشنامه‌هایی چون «نیکوکاریِ شیرین»، «دختری با پولک‌دوزیِ ستاره‌ای»، «زوج عجیب» و «پابرهنه در پارک» اشاره کرد. او در سال 1968 دو اثر با نام‌های «اتاقی در هتل پلازا» و «وعده و وعیدها" می‌نویسد، و یک سال بعد یکی دیگر از نمایشنامه‌های برجسته‌اش را با نامِ «عاقبت عشاقِ سینه‌چاک» خلق می‌کند. «بانوی نان زنجبیلی» و «زندانیِ خیابان دوم» عنوانِ دو نمایشنامه‌ی دیگر هستند که به ترتیب در سال‌های 1970 و 1971 توسط نیل سایمون نوشته می‌شوند. وی در سال 1973، «پزشک نازنین» را تحت تأثیر بیماری همسرش می‌نویسد، و با پایان نگارشِ این اثر عمر همسرش نیز به پایان می‌رسد. سال 1977 و نوشتنِ نمایشنامه‌ی «فصلِ دو»، سایمون را بیش از پیش به‌عنوان نویسنده‌ای برجسته مطرح می‌کند. او در سال 1991 با نمایشنامه‌ی «گَم‌شده در یانکرها» برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر می‌شود و این در حالی است که پیش از آن جوایزی نیز از آکادمیِ آمریکا برای آثار دیگرش دریافت کرده است. در سال 1993، نمایشنامه‌ی دیگرش با نام «خنده در طبقه‌ی بیست و سوم» موردپسند تماشاگران قرار می‌گیرد. او سه‌گانه‌ای نیز بر اساس زندگیِ خودش می‌نویسد که از آثار برجسته‌ی او به‌حساب می‌آیند و عبارت‌اند از: «مرورِ خاطراتِ ساحل»، «بلاکسی بلوز» و «گروهِ برادوی». سایمون همچنین سه بار برای نمایشنامه‌های «زوجِ عجیب»، «بلاکسی بلوز» و «گم‌شده در یانکرها» موفق به دریافت جایزه‌ی معروفِ تونی می‌شود. کمدی‌های سایمون آینه‌ی تمام‌نمای جامعه‌ی نوپای آمریکا است. او با پاک کردنِ بزک‌ها و با ورود به بطنِ روابط خانوادگی و انسانیِ این جامعه، تماشاگران خود را با موقعیت‌های کمیک اما شگفت‌انگیز مواجه می‌کند. با وجود شهرتی که سایمون درزمینه‌ی کمدی‌نویسی دارد، اما برخی آثار او همچون «پسران آفتاب» به خاطر پرداختن به تجربیات آمریکایی‌های یهودی‌تبار در قرن بیستم، بسیار موردتوجه قرارگرفته‌اند. در آمریکا به او لقبِ «پادشاهِ کمدی» داده‌اند، و پس از شکسپیر نمایشنامه‌هایش بیش از آثارِ سایر نویسندگان در نیویورک به روی صحنه می‌رود. سایمون تنها نویسنده‌ی زنده‌ای است که نامش را به یک تئاترِ برادوی داده‌اند.


آثار:
- نمایشنامه‌ها :
1. بیا شیپورت را بزن (1961)
2. پابرهنه در پارک (1963)
3. زوج عجیب (1965)
4. نیکوکاریِ شیرین (1966)
5. دختری با پولک‌دوزیِ ستاره‌ای (1966)
6. اتاقی در هتل پلازا (1968)
7. وعده و وعیدها (1968)
8. عاقبتِ عشاق سینه‌چاک (1969)
9. بانوی نان زنجنبیلی (1970)
10. زندانیِ خیابان دوم (1971)
11. پسران آفتاب (1972)

و ...