کتاب هنر خوشبختی اثر آرتور شوپنهاور فیلسوف آلمانی یکی از بزرگترین فلاسفهی اروپا و فیلسوف پرنفوذ تاریخ در حوزه اخلاق، هنر، ادبیات معاصر و روانشناسی جدید است. این کتاب که ۵۰ قاعده درباره زندگی و اصولی را شامل میشود که به روش فرانسویها تدوین شده. شوپنهاور بیش از همه در دوران زندگی در برلین، پس از تلاش ناکام در رقابت با هگل برای استادی و ارائهی درسگفتارهایش، تا زمان فرار ناگزیرش از بیماری وبا، تمایل زیادی به نگارش و تدوین رسالههای کوچک و کمحجم داشت که در آنها بر کاربرد عملی اندیشههایش و همچنین بدبختی خود تمرکز داشت. مشهورترین اثرش در این دوره، رساله «دیالکتیک جدلی» یا همان کتاب «هنر همیشه بر حق بودن» است که پژوهشگران آن را از خلال نوشتههای بازمانده در مردهریگ او استخراج کردند که بعدها ویرایش و چاپ شد.
وجه تمایز مهم رسالهی «هنر خوشبختی» با «هنر بر حق جلوه دادن خود» این است که دستنوشتههای آن رسالهی کوچک، بعدها با مختصر تغییر و تصحیحی چاپ شد ولی «هنر خوشبخت بودن» در مراحل تدوین اولیه بوده و به خاطر پراکندگی مطالب آن در بخشهای مختلف و قطعهقطعه بودنش به حال خود رها شده بود. شوپنهاور ۵۰ قاعدهی این کتاب را در زمانهای مختلف نوشت که بهزحمت از لابهلای کتابها و نوشتههایش قابل بازیابیاند.
این کتاب در ایران توسط علی عبداللهی ترجمه و نشر مرکزان را چاپ گردانیده است.
فروغ فرهی
ارسال دیدگاه