بابا لنگدراز (Dady long legs)
«بابا لنگدراز اثر جین وبستر»، جملهای که بسیاری از ما را به یاد انیمیشن دنبالهدار و جذابی در اوایل دهه هفتاد میاندازد. «آلیس جین چندلر وبستر»، نویسنده آمریکایی اول «بابا لنگدراز» را بهصورت یک داستان دنبالهدار در مجله «خانه بانوان» منتشر کرد، بعد در سال ۱۹۱۲ داستان بهصورت کتاب منتشر شد؛ همان کتابی که در سال ۱۹۹۰ با اقتباس از آن، «واتاشی آشیناناگان اوجیسان» انیمیشن محبوب بابا لنگدراز را ساخت. این رمان که در سراسر دنیا محبوبیت فراوانی بهدست آورده، در ایران توسط مترجمین مختلفی از جمله میمنت دانا (نیکفرجام)، محسن سلیمانی (افق)، داریوش شاهین و سوسن اردکانی (ابر سفید) و شایسته ابراهیمی (گاج) ترجمه شده است.
این رمان که باعث تحول بزرگی در وضعیت نگهداری و تربیت کودکان بیسرپرست شد، داستان دختربچهی یتیمی بهنام «جودی آبوت» است. جودی دختری است که تا ۱۷ سالگی دوران سختی را در نوانخانهی «ژان گریر» میگذراند، پس از آن فرد نیکوکاری با خواندن انشای جودی به استعداد نویسندگیاش پی میبرد و با تقبل هزینه تحصیل او در کالج زندگیاش را متحول میکند. این فرد خود را «جان اسمیت» معرفی میکند و برای جودی شرط میگذارد که هرماه نامهای برایش بنویسد و وضعیت تحصیلیاش را شرح دهد. جودی که دختر احساساتی و پرشروشوری است، هیچ کدام از نامههایش شبیه گزارش تحصیلی نیست و در آن نامهها حامی خود را «بابا لنگدراز» خطاب میکند، چراکه او فقط سایه بلند قامتی از پدرخواندهاش را دیده است...
جین وبستر به مسائل حقوق زنان در جامعه بسیار اهمیت میداد و این نکته در نوشتههای او بسیار به چشم میآید. در رمان بابالنگدراز هم جودی آبوت کمکم پخته و مستقل میشود و شخصیتی محکم و باثبات پیدا میکند. این رمان به سبک نامهنگاری نوشتهشده است و مخاطب، رشد شخصیتی جودی را از نامهای به نامه دیگر با تمام وجود حس میکند. جین وبستر در سال ۱۹۱۵ رمانی را با عنوان «دشمن عزیز» منتشر و آن را ادامه داستان بابا لنگدراز معرفی کرد.
وبستر از بستگان مارک تواین نویسنده بزرگ آمریکایی است و نوشتههایش نیز به سبک نویسندگی تواین نزدیک است، چراکه عقاید سیاسی و اجتماعی را با پیرنگی ساده به داستان تزریق میکند. به همین سبب رمان بابا لنگدراز به طیف سنی خاصی محدود نمیشود و مخاطب در هرسنی که باشد از خواندن این رمان لذت میبرد.
زیبا حیدری
داستانهای آمریکایی - قرن ۲۰م.
ارسال دیدگاه