نویسنده در این کتاب از علم و دانشی سخن میگوید که برای انسان مانند شعر و موسیقی سرمستی و شادی میآورد. نیچه این علم یا معرفت را فراتر از شناخت عقلی و استدلالی و متکی بر دل و الهام میداند. در کتاب آمده است: «مریدان این طرز فکر اهل آفرینش و معرفتاند، با اشتیاق و خندان به سرنوشت و جریان خروشان حیات «آری» میگویند». مطالب کتاب در ۳۸۳ موضوع متنوع بحث میشود که از آن جمله است: «ارزش نیایش»، «منشأ گناه»، «حال و گذشته»، «فرمانروایی بر خویشتن»، «دوست داشتن را باید آموخت»، «نشانههای بروز فساد»، «شناخت فقر» و «راستی و درستی». موضوع این کتاب بهطورکلی نگرشی عرفانی به انسان و تواناییهای اوست.
موضوع(ها):
فلسفه آلمانی
فلسفه جدید
ارسال دیدگاه