دل زرد

موضوع(ها):
شعر شیلیایی - قرن 20
در این دفتر 22قطعه شعر، سروده "پابلو نرودا "( 1904ـ 1973)، شاعر شیلیایی گرد آمده است .در بخش آغازین کتاب، زندگی نامه اجمالی وی درج گردیده که در قسمتی از آن آمده است" :نرودا به‌رغم آشنایی با مکتب‌های گوناگون ادبی زمان خود و یافتن زبانی خاص و شاخص و هم‌عصری با پیشگامان سوررئالیسم و داداییسم مثل آندره برتون و تریستان تزارا، هرگز روی خوشی به شعر آشوبان طغیان‌گر نشان نداد ...او از زبانی تغزلی (عاشقانه‌های دوران جوانی) به سوی رئالیسم و تاثیرپذیری از عینیت که خود، آن را مرحله شعری غیرناب می‌نامید و در کتاب شعرهای عناصر از آن سود جسته است، به سوی زبانی ساده و روشن، اما منسجم می‌رسد ."...برای مثال در قطعه "دیگر "آمده است :از سفرهای بسیار/ به واحه‌ای که نقشه‌اش در کتاب‌ها نیست/ به سرزمین‌های بی‌سامان خو گرفتم/ آن جا که هرگز کسی از من نپرسید/ آیا کاهو دوست دارم/ یا می‌خواهم نعنا مثل فیل‌ها نوش جان کنم/ و از بی جوابی است که دلی زرد دارم .

پابلو نرودا «پابلو نرودا»، متولد ۱۲ ژوئیه ۱۹۰۴ در شیلی، سناتور و شاعر نوگرای شیلیایی بود. وی در ۲۳ سپتامبر ۱۹۷۳ در سن ۶۹ سالگی در سانتیاگو، شیلی، به دلیل سرطان پروستات درگذشت.