ژرژ ساند

تولد : آمانتین اُرُر لوسیل دوپَن و بعدتر بارونس دودوان (متولد ۱ ژوئیه ۱۸۰۴ – درگذشته‌ی ۸ ژوئن ۱۸۷۶)، که بیشتر با نام مستعار "ژرژ ساند" شناخته می‌شود، رمان‌نویس رمانتیک، نمایشنامه‌نویس، روزنامه‌نگار، اصلاح‌طلب اجتماعی و خاطره‌نگار فرانسوی بود.

امروز کتاب‌های پرشمار ساند کمتر خوانده می‌شود و او را بیشتر به دلیل سبک زندگی نامتعارف و روابط عاشقانه‌ی متعددش می‌شناسند اما در سده‌ی نوزدهم او یکی از تأثیرگذارترین زنان زمانه‌ی خود و مهم‌ترین نویسنده‌ی زن فرانسه بود. در دهه‌ی سوم قرن نوزده او که از آثارش برای ترویج و آموزش اصلاحات سوسیالیستی استفاده می‌کرد، تصویر کلیشه‌ای از زنان، کارگران، دهقانان و طبقات فرودست را تغییر داد. او نخستین نویسنده‌ای بود که زندگی کارگران و کشاورزان و کودکان را در رمان‌های خود به تصویر کشید و گونه‌ای از رمان به نام رمان روستایی را ابداع کرد که فرم داستان‌های شفاهی پای بخاری را داشت و آداب و رسوم و سنت‌های اجتماعی منطقه‌ی سکونتش در کودکی را که با وقوع انقلاب صنعتی به سرعت در حال ناپدید شدن بود روایت می‌کرد ساند از پیشگامانادبیات فمینیستی بود و در آثارش قواعد ازدواج و نگاه کلیشه‌ای مردانه به نقش زن را به چالش می‌کشید.
شخصیت قدرتمند، زندگی نامتعارف، دیدگاه‌های رادیکال سیاسی و استعداد ادبی ساند او را به شخصیت افسانه‌ای در ادبیات فرانسه در زمان خود و پس از آن بدل کرده‌است. او در زمان خود از پرفروش‌ترین نویسندگان فرانسه بود و در محبوبیت و تعدد و تنوع آثار با ویکتور هوگو رقابت می‌کرد.
ساند لباس‌های مردانه می‌پوشید، در مجامع عمومی سیگار می‌کشید و در مکان‌هایی رفت‌وآمد می‌کرد که در آن زمان برای زنان پسندیده نبود. رفتارهای خلاف عرف ساند و زندگی نامتعارفش در زمان خود منتقدان بسیاری داشت. با این حال این زن شورشی در قلب زندگی روشنفکرانه و هنری فرانسه قرار داشت و دایره‌ی دوستانش فرانتس لیست، اوژن دولاکروا،گوستاو فلوبر و انوره دو بالزاک را دربرمی‌گرفت. نویسندگان غیر فرانسوی بسیاری نیز از جملههنری جیمز، جورج الیوت، داستایوفسکی، تورگنیف و میخائیل باکونین شیفته‌ی او بودند. تأثیر ساند بر نویسندگان انگلیسی‌زبانی چون خواهران برونته، الیزابت برت براونینگ و جورج الیوت انکار نشدنی‌ست ساند با فردریک شوپن رابطه‌ای عاشقانه داشت که این رابطه دو سال پیش از مرگ شوپن پایان یافت.
ژرژ ساند در طول زندگی خود بیش از ۷۰ رمان، ۲۶ داستان کوتاه/ نوولا و بی‌شمار مقاله نوشت. ۲۵ نمایشنامه‌ی او در زمان حیاتش در تئاتر حرفه‌ای روی صحنه رفت. او همچنین خودزندگی‌نامه‌ای به نام داستان زندگی من نوشت که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. مجموعه‌ی نامه‌نگاری‌های ساند با افراد مختلف که از سال ۱۸۱۲ (زمانی که هشت سال بیشتر نداشت) آغاز و تا پایان عمرش ادامه داشت در مجموعه‌ای ۲۶ جلدی جمع‌آوری شده‌است.

آثار
1. سفر به اُوِرن (۱۸۲۷، طرحی به شکل خودزندگی‌نامه)
2. همسفر فرانسه (۱۸۴۰)
3. فادت کوچولو (۱۸۴۸)
4. قلعه‌ای در بیابان (۱۸۵۰)
5. داستان زندگی من (۱۸۵۵، خودزندگی‌نامه تا انقلاب ۱۸۴۸)

رمان‌ها
1. سرخ و سپید (۱۸۳۱، به همراه ژول ساندو)
2. ایندیانا (۱۸۳۲)
3. ولنتاین (۱۸۳۲)
4. للیا (۱۸۳۳)
5. آندره‌آ (۱۸۳۳)
6. ماته‌آ (۱۸۳۳)
7. ژاک (۱۸۳۳)
8. کوراوغلو/حماسهٔ پارسی (۱۸۳۳)
9. لئون لئونی (۱۸۳۳)
10. سیمون (۱۸۳۵)
11. موپرا (۱۸۳۷)
12. موزاییک‌کاران (۱۸۳۷)
13. و ...