موضوع(ها):
داستانهای کوتاه فارسی - قرن 14 - مجموعهها
داستانهای کوتاه فارسی - قرن 14 - مجموعهها - تاریخ و نقد
داستاننویسی - تاریخ و نقد
۷۲۴ صفحه - جلد ۵
در این کتاب، 30 داستان کوتاه ایرانی، مربوط به سالهای 1350 تا 1351، به همراه نقد و بررسی آنها گرد آمده است. دربارهی ادبیات داستانی در دههی پنجاه در آغاز کتاب خاطرنشان شده است: "از آن جا که خاستگاه ادبیات داستانی و به طور کلی هنر، ریشه در شرایط اجتماعی دارد، حرکتها، تغییرها و جنبشهایی که در یک جامعه پدید میآید، در خلق و بازآفرینی آثار هنری موثر است و به ویژه در ادبیات داستانی تاثیر میگذارد. چون اختناق و دیکتاتوری حاکم بر اواخر دههی چهل و اوایل دههی پنجاه به اوج خود رسیده بود و اجازهی بیان صریح و روشن و مستقیم دربارهی وقایع و حوادث سیاسی موجود را نمیداد و در برابر فعالیتها و اعتراضها و هر نوع حرکتی، با تمام قدرت مهیب خود، بیرحمانه ایستاده بود، فعالیتها، زیرزمینی شد و از آن میان جنبش چریکی، سربرآورد... مهمترین مساله در این دوره داشتن تعهد اجتماعی و بیرون آمدن بسیاری از روشنفکران و نویسندگان از برج عاج و انزواست که در پی آن، رابطهی فرد و جامعه به نحو چشمگیری، گسترش مییابد.... ادبیات داستانی در دههی پنجاه همانند دههی چهل، جانشینی است برای فعالیتهای سیاسی و حزبی، زیرا در جامعهای استبدادی که اجازهی فعالیتهای سیاسی به مخالفین داده نمیشود و وسایل ارتباط همگانی به ویژه روزنامهها تحت کنترلاند و سانسور میشوند.... موضوع و درون مایهی بیشتر داستانهای رآلیستی در اوایل دههی پنجاه، از زندگی آدمهای عادی گرفته میشود. یعنی از فقرا، درماندگان و افراد فرودست... یکی از وضعیت عمده ادبیات داستانی در دههی پنجاه که در بسیاری از داستانها نمود پیدا میکند، انتقاد از وضعیت اجتماعی است... زندانی سیاسی یکی از چهرههای داستانی دههی پنجاه است....".
ارسال دیدگاه