جاناتان مرغ دریایی (Jonathan Livingston Seagull) رمانی کوتاه و انگیزشی از ریچارد باخ است که در سال ۱۹۷۰ منتشر شد. این رمان که دربارهی داستان پرواز پرندهای به نام جاناتان است، ابتدا در سه بخش نوشته شده بود، اما در سال ۲۰۱۴ پس از چهل و پنج سال ریچارد باخ فصل چهارمی برای این کتاب خود نوشت و منتشر کرد که داستان را متحول کرد. ریچارد باخ خلبان است و میتوان گفت ایدهی نوشتن کتابهایش که در مورد پرواز نوشته شدهاند را حین پروازهای خود گرفته است.
جاناتان مرغ دریایی اولین بار در سال ۱۳۵۴ در ایران تحت عنوان «پرندهای به نام آذرباد» با ترجمهی سودابه پرتوی از انتشارات امیرکبیر منتشر شد. پس از آن فرشته مولوی (کتابهای جیبی)، لادن جهانسوز (بهجت، کاروان)، آذر حاجینجفی (هدایت الهی)، عباس زارعی (آموت)، پریسا شهرامیری (کولهپشتی)، مرتضی سعیدی (آزرمیدخت) و... نیز آن را ترجمه کردهاند. کتاب کامل این اثر تحت عنوان جاناتان لیوینگستون، روایت یک مرغ دریایی، به ترجمه غزاله رمضانی از سوی نشر وانیا در سال ۱۳۹۲ منتشر شده است.
جاناتان لیوینگستون یک مرغ دریایی است که فکرهایی متفاوت از مرغان همفوجِ خود دارد و برخلاف آنها که پرواز را وسیلهای برای پیدا کردن غذا و ادامهی زندگی میدانند، جاناتان پرواز را وسیلهای برای هدفی بزرگتر و رسیدن به کمال میداند. جاناتان میخواهد پرواز را به طور حرفهای یاد بگیرد، برای این منظور تمام وقت خود را سخت به تمرین مشغول است. رفتارهای متفاوت جاناتان حتی موجب نگرانی پدر و مادرش شده و در نهایت او از فوج خود تبعید میشود. طرد شدن جاناتان، ماجراهای جدیدی را رقم می زند که برای خواننده کشش و هیجان ایجاد میکند. جاناتان مرغیست که بارها شکست میخورد، خسته میشود، طرد میشود، اما قدمی از مسیر رو به هدفش به عقب باز نمیگردد.
این کتاب سرشار از انگیزه و امید است برای کسانی که اسیر چارچوبهای معمول زندگی شدهاند و مدتهاست روح پرعصیان خود را به بند کشیدهاند. داستان جاناتان، داستان رهایی از بندها و پرواز در اوج است.
داستانهای آمریکایی - قرن ۲۰ام.
ارسال دیدگاه
seahorse
جاناتان یه مرغ دریاییه که دغدغه هایی بیشتر از یه مرغ دریایی معمولی داره. اون مثل بقیه فقط به پیدا کردن غذا نیست و با بقیه برای غذا نمی جنگه. اون میخواد پرواز رو حرفه ای یاد بگیره و از جاییکه زندگی میکنه بره. به نظر من نویسنده میخواد بگه از متفاوت بودن نترسیم و راهی رو پیدا کنیم که فکر میکنیم درسته، حتی اگه از جامعه طرد بشیم و مجبور بشیم راه سختی رو تنهایی طی کنیم.
1398-12-14seahorse
برادران! رفتار چه کسی مسئولانهتر است از مرغی دریایی که برای زندگی مفهومی والاتر و مقصودی برتر یافته و از پی آنها میرود؟ هزارن سال دنبال کلهی ماهیها به هر کنج و گوشهای سرک کشیدهام، ولی حالا دلیلی برای زیستن داریم: یادگیری، کشف، نیل به آزادی!
1399-02-05seahorse
برای اغلب مرغهایی دریایی، سیر کردن شکم بر اشتیاق به پرواز میچربد. اما برای این مرغ دریاییِ خاص، خوردن مهم نبود، بلکه به پرواز اهمیت میداد. بیش از هر چیز دیگر در دنیا. جاناتان لیوینگستون شیفتهی پرواز بود.
1399-02-05seahorse
بهشت مکان نیست، زمان هم نیست. بهشت رسیدن به کمال است.
1398-12-14