ادبیات
آخرین روز سپتامبر (هشتم مهر) «روز جهانی پادکست» است، رسانهای که با اینکه کمتر از دو دهه از خلق آن میگذرد، اما به شدت فراگیر شده و در همه جای دنیا محبوبیت زیادی دارد.
در دنیای پرمشغلهی امروز، گوش دادن به پادکست میتواند زمانهای مرده شما را به اوقات مفیدی تبدیل کند و همچنین راهی برای جبران کمبود مطالعه در کشور باشد. در حین رفت و آمدهای روزانه، زمانی که منتظر مترو یا تاکسی هستید، هنگام آشپزی و نظافت خانه و حتی در زمانهای استراحت، میتوانید با گوش دادن به محتوای مورد علاقهی خود، هم مطلبی یاد بگیرید و هم از اوقات تلف شدهی خود لذت ببرید.
کلمه پادکست از کجا آمده است؟
سال ۲۰۰۴ بن همرسلی روزنامهنگار انگلیسی گاردین، اسم پادکست را که ترکیبی از دوکلمه آیپاد و برادکست (پخش گسترده) است، پیشنهاد داد. اما کلمه پادکست شهرت جهانیاش را مدیون کمپانی اپل است که در تلفنهایش برای اولین بار بخشی ویژه به نام پادکست ایجاد کرد.
در چند سال اخیر، در ایران نیز پادکست رونق بیشتری گرفته و سایتها و اپلیکیشنهای پادپخش زیادی ساخته شدهاند. پادکستها با اهداف و موضوعات متنوعی تولید میشوند تا رضایت مخاطبان مختلف خود را جلب کنند. «رادیو دیو»، «قصهتراپی»، «شاهنامهخوانی» و... از جمله پادکستهایی هستند که در زمینه ادبیات تولید شدهاند.
رابطهی شما با پادکست چطور است؟ موضوعات مورد علاقهی شما چیست؟ چه پادکستهای خوبی در زمینهی ادبیات میشناسید که به دیگران توصیه میکنید؟ آیا برای گوش دادن به پادکست از اپلیکیشن خاصی استفاده میکنید؟ اطلاعاتتان را با ما درمیان بگذارید تا سایر مخاطبان هم از آن استفاده کنند.
ارسال دیدگاه