علوم انسانی
بزرگ علوی، نویسندهی رمان مشهور چشمهایش، سیزدهم بهمن سال ۱۲۸۲ در تهران به دنیا آمد. بزرگ علوی را همراه محمدعلی جمالزاده، صادق هدایت و صادق چوبک، پدران داستاننویسی نوین ایرانی میدانند. علوی همپای هدایت در دگرگونی داستاننویسی ایران تاثیر گذاشت و همانند او به سبک واقعگرایی میپرداخت.
علوی و هدایت باهم دوستی نزدیکی داشتند. از ابتدای آشنایی آنها، «محفل رَبعه» در سال ۱۳۰۹ شکل میگیرد. اعضای اصل این گروه را چهار جوان روشنفکر مدرنیست تشکیل دادند: صادق هدایت، بزرگ علوی، مجتبی مینوی و مسعود فرزاد. بعدها پرویز خانلری، نیما یوشیج، عبدالحسین نوشین، محمد مقدم، غلامحسین مینباشیان و ذبیح بهروز نیز به این جمع اضافه شد.
گروه ربعه این نام را برای دهنکجی به ادبای سبعه (گروهی متشکل از هفت ادیب که به نظر ایشان کهنهپرست بودند)، انتخاب کردند. این گروه به فعالیتهای ادبی و فرهنگی پرداختند و با همکاری یکدیگر آثاری در راستای مبارزه با تعصبات و کهنهپرستی انتشار دادند.
در این عکس، صادق هدایت و بزرگ علوی را در جمع دوستانشان مشاهده میکنید.
ارسال دیدگاه