ادبیات
بیستم مهرماه، روز بزرگداشت حضرت لسانالغیب، «حافظ شیرازی» از بزرگترین شاعران قرن هشتم ایران است.
#حافظ شاعری موسیقیشناس بود و یکی از اهداف اشعار حافظ، تطبیق بر دستگاههای آواز ایرانی بوده است. همچنین شواهدی در شعر حافظ موجود است که نشان از صدای خوش حافظ دارد و آشناییاش با گوشههای موسیقی ایرانی را تأیید میکند. استفاده از کلمات و اصطلاحاتی چون پرده، دستان، نغمه، نوا... و ذکر نام سازهایی چون دف، چنگ، رباب و... بر آشنایی حافظ به موسیقی و سازهای ایرانی رایج دلالت دارد.
اشعار حافظ از دیرباز تاکنون دستمایه خلق آثار هنری بسیاری شدهاند. برای بخش شعر به روایت آواز این هفته، شعر «نامه» را با صدای محسن نامجو برای شما انتخاب کردهایم که ترکیبی است از سه غزل بینظیر حافظ. این کار را با تصاویر زیبایی از @ostade_honar تقدیم شما میکنیم:
از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
انی رایت دهرا من هجرک القیامه
دارم من از فراقش در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لنا العلامه
عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید
ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی
هر چند کآزمودم، از وی نبود سودم
من جرب المجرب حلت به الندامه
گفتم ملامت آید، گر گرد دوست گردم
و الله ما راینا حبا بلا ملامه
عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید
ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی
*
پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا
فی بعدها عذاب فی قربها السلامه
حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین
حتی یذوق منه کاسا من الکرامه
عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید
ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی
گر اوفتد به دستم آن میوهی رسیده
باز آ که توبه کردیم از گفته و شنیده
روزی کرشمهای کن ای یار برگزیده
یاران چه چاره سازم با این دل رمیده؟
شمشاد خوشخرامش در ناز پروریده
چون قطرههای شبنم بر برگ گل چکیده
وان رفتن خوشش بین وان گام آرمیده
صد ماه رو ز رشکش جیب قصب دریده
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده
ارسال دیدگاه