سیاوش کَسرایی (۵ اسفند ۱۳۰۵ هشتبهشت اصفهان - ۱۹ بهمن ۱۳۷۴ وین) شاعر، نقاش و از اعضای کانون نویسندگان ایران و از فعالان سیاسی تاریخ معاصر ایران بود. کسرایی دانشآموختهی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و از بنیانگذاران انجمن ادبی شمع سوخته بود.
سیاوش کسرایی سرایندهی منظومهی «آرش کمانگیر»، نخستین منظومهی حماسی نیمایی است. وی یکی از شاگردان نیما یوشیج بود که به سبک شعر او وفادار ماند. از جمله مجموعهشعرهای بهجای مانده از سیاوش کسرائی، میتوان به مجموعهشعر آوا، مهرهی سرخ، در هوای مرغ آمین، هدیه برای خاک، تراشههای تبر، خانگی، با دماوند خاموش و خون سیاوش اشاره کرد.
ارسال دیدگاه