قدرت نویسندگان کودک و نوجوان
نویسنده : فریبا کلهر
نویسندگان کودک و نوجوان چه به شکل فردی و چه به شکل تشکل هیچ‌گاه نتوانسته‌اند صاحب قدرت باشند. دلیلش هم واضح است. تعدادی از این تشکل‌ها حامی حکومت هستند و هر گونه انتقادی را تضعیف حکومت می‌دانند. تشکل‌های دیگری که اعضایش خط مشی اصلاح‌طلبی دارند به بهانه‌ی جدا بودن دنیای ادبیات کودک از بحث‌های حاشیه‌ای به پست‌ها و لابی‌های دولتی‌شان چسبیده‌اند و گاهی اعتراض‌های کوچکی می‌کنند که از فرط بی خاصیتی شنیده نمی‌شود. تشکل‌هایی که ریشه در قبل از انقلاب دارند از ترس بازخواست و نابودی کامل سکوت کرده‌اند و وظایف روتین خود را انجام می‌دهند. طبیعی است که چنین مجموعه‌ای نه تنها قدرتی نداشته باشد بلکه اصلاً به حساب نیاید و نهایت اعتراض‌هایشان این باشد که چرا در جایزه‌ی کتاب سال به کتاب‌های کودک و نوجوان توجه نشده است.
وقتی از قدرت حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم؟ بی‌گمان منظورم قدرتی که ماکیاول از آن حرف می‌زد نیست. قدرت سیاسی هیچ گاه مورد توجه نویسندگان کودک و نوجوان نبوده و نباید هم باشد اما تاثیرگذاری بر برخی رویدادها و تصمیم‌های مرتبط با کودکان و نوجوانان چطور؟ آیا آن نوع از قدرت که وسیله‌ای می‌شود برای بهبود اوضاع کودکان و نوجوانان مورد قبول نیست؟ تشکل‌های نویسندگان کودک و نوجوان چقدر توانسته‌اند جریان ساز باشند و اعتراضی را همگانی کنند؟ کودک همسری، بی هویتی کودکانی که از پدرهای خارجی به دنیا آمده‌اند، کودکان کار، تنبیه کودکان در خانه و مدرسه، ترجمه‌ی بی در و پیکر، نبود سینمای کودک و نوجوان، مدرسه‌های بی سقف و پاهای فرو رفته در گل دانش آموزان سیل زده و ده‌ها مورد دیگر اگر مسئله‌ی تشکل‌های نویسندگان کودک و نوجوان نیست پس مسئله‌ی چه کسانی باید باشد؟ البته که هر کدام از این معضل‌ها متولی خود را در دولت دارد اما وقتی دولت از وظایفش باز می‌ماند و یا به بیراهه می‌رود وظیفه‌ی تشکل‌هاست تا با قدرتی که دارند جلوی کجروی ها را بگیرند. برگردیم به این سؤال که کدام قدرت؟ هیچ! نویسندگان کودک و نوجوان چه به صورت فردی چه به صورت تشکل هیچ قدرتی برای خود ایجاد نکرده‌اند. سازمان کتاب‌های درسی وقتی کتاب‌های تاریخ را تحریف می‌کند و یا اسامی و اشعار بزرگان را حذف می‌کند باید تنش از واکنش نویسندگان کودک و نوجوان بلرزد. اما همه‌ی دنیا هم اعتراض کند صدایی از تشکل‌ها بلند نمی‌شود. چرا؟ چون خودمان انتخاب کرده‌ایم اینگونه دیده شویم: آتل متل توتوله نویس‌هایی که اوج اعتراضمان به جایزه‌ها و تیراژ کتاب‌هایمان است و اوج موفقیتمان گرفتن کمک هزینه‌ی سفر برای شرکت در نمایشگاه‌های خارجی کتاب از وزارت ارشاد.
درباره لک‌لک بوک
طراحی و بهینه سازی | مجتمع ارتباطات نوین ایرانیان
ارسال دیدگاه