8 پیش‌بینی ژول ورن
نویسنده : تحریریه‌ی خبرگزاری مهر
ژول ورن برای خیلی‌ها فردی فراتر از یک نویسنده داستانهای علمی و تخیلی است، او فردی است که تخیلات بسیاری از کودکان و نوجوانان را پر و بال داده است، کودکانی که در دوران بزرگسالی توانستند رویاهای ژول ورن را به واقعیت تبدیل کرده و آنچه وی در کتابهایش متصور شده بود را در قالب فیزیکی مجسم کنند.
هیچکس نمی‌تواند منکر این موضوع شود که پدر داستانهای علمی و تخیلی جهان در روند پیشبرد ابداعات علمی جهان تأثیر گذار بوده است، زیرا در حال حاضر اختراعات متعددی وجود دارند که ایده اصلی آنها از ذهن خلاق ورن برگرفته شده است.
نشنال جئوگرافیک تعدادی از ایده‌های وی که چندین دهه پس از مرگ وی منجر به اختراع ابزاری جدید و کاربردی شده است را معرفی کرده است:
زیردریایی‌های الکتریکی: ورن در یکی از مشهورترین رمان‌های خود به نام «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» یک زیردریایی الکتریکی را معرفی کرد. در این رمان شخصیت «کاپیتان نمو» در زیردریایی عظیم و الکتریکی زندگی می‌کرد گزینه‌ای که گوگل نیز به مناسبت تولد ورن برای تغییر طرح لوگوی خود از آن الهام گرفت.
در کنار ارگ بزرگ، اتاق غذاخوری رسمی و دیگر تزئینات تجملاتی که در این زیردریایی دیده می‌شد، زیردریایی «ناتیلوس» ژول ورن تفاوت چندانی با زیردریایی‌های مدرن امروزی ندارد، زیردریایی مانند Circa-1964 و زیردریایی سه سرنشینه‌ی آلوین که انرژی خود را از باطری‌های اسیدی تأمین می‌کند. ناتیلوس مانند آلوین کاملاً الکتریکی بود، پدیده‌ای که در آن زمان قلمروی جادویی از علم به شمار می‌رفت.
زیردریایی آلوین
در کتاب بیست هزار فرسنگ زیر دریا، کاپیتان نمو الکتریسیته را «عاملی قدرتمند، مطیع، سریع و آسان که با هر نوع استفاده‌ای سازگار بوده و بر عرشه‌ی کشتی من حکم‌فرمایی می‌کند» توصیف کرده است.
اخبار تلویزیونی یا رادیویی: ژول ورن در کتابی به نام «در سال 2889" که در سال 1889 منتشر شد، برای روزنامه‌ها جایگزینی را معرفی می‌کند: روزنامه ی«Earth Chronicle» هر روز صبح به جای این که چاپ شود برای مشترکانش خوانده خواهد شد، مشترکانی که می‌توانند اخبار روز را از گفت‌وگو با گزارشگران، سخنگوها و دانشمندان به دست آورند.
اولین مخابره خبر 30 سال پس از این که ورن آن را متصور شد رخ داد، یعنی در سال 1920 و اما اولین مخابره‌ی تلویزیونی خبر تا 28 سال پس از آن امکان پذیر نشد و در نهایت در سال 1974 میلیون‌ها نفر توانستند خبر استعفای ریچارد نیکسون را در تلویزیون مشاهده کنند.
بادبان‌های خورشیدی: در رمان علمی تخیلی «از زمین تا ماه» که ژول ورن آن را در سال 1865 نوشت، به فضاپیمایی نوری اشاره شده است، تکنولوژی که امروز نامی دیگر دارد: بادبان‌های خورشیدی.
اتاقک‌های ماه: ورن در همین رمان به ابزاری اشاره کرده است که امروزه با نام اتاقک‌های ماه شناخته می‌شوند، چیزی مشابه کپسول مخروطی شکلی که در بالای راکت ناسا دیده می‌شود. وی در قالب داستان «از زمین تا ماه» موشک‌هایی را توصیف می‌کند که می‌توانند انسان‌ها را به ماه انتقال دهند.
ورن در این کتاب سلاح بزرگی را توصیف کرده است که شلیک می‌شود و به انرژی دست پیدا می‌کند که می‌تواند دیوار گرانشی زمین را شکسته و از آن عبور کند.
آسمان نویسی: ژول ورن همیشه مشتاقانه ناظر جهان اطراف خود بود و یکی از زمینه‌هایی که مورد توجه او قرار داشت تبلیغات بود، در کتاب «در سال 2889» ورن تبلیغات اتمسفری را توضیح می‌دهد، پدیده‌ای مشابه آسمان نویسی که امروزه رواج دارد.
او در این مطلب نوشته است: «همه به تبلیغات عظیمی که از ابرها بازتاب داده می‌شوند توجه می‌کنند، این تبلیغات به اندازه‌ای بزرگ‌اند که کل جمعیت یک شهر و یا یک کشور می‌توانند آن را ببینند.» ورن با وجود شیفتگی خاصی که برای ماشین‌ها و ابزارها از خود نشان می‌داد، هرگز دوره‌های مهندسی را پشت سر نگذاشته بود او تنها با افرادی مراوده داشت که به ابداعات علمی و اکتشاف علاقمند بودند.
ویدئو کنفرانس: ورن باز هم در کتاب «در سال 2889» تلفن تصویری را توصیف می‌کند که به نوعی پیش زمینه برای فناوری‌های ویدیو کنفرانسهای امروزی به شمار می‌رود، مشابه این تکنولوژی که در سال 2005 برای برقراری ارتباط میان دو خانواده در کره شمالی و جنوبی مورد استفاده قرار گرفت.
تلفن تصویری «ورن» انتقال تصاویر را با استفاده از آینه‌های حساسی که به کابل‌هایی اتصال داشتند امکان پذیر می‌کرد. این ایده یکی از اولین مرجع‌ها برای تلفن تصویری به شمار می‌رود. تخیلات ورن به شدت تحت تأثیر مجلات فنی و علمی زمان خود قرار داشت.
شوکر الکتریکی: موضوع محبوب ژول ورن خودروهای نقلیه بوده است، اما وی درباره‌ی سلاح‌های مختلفی که در دوره او وجود نداشتند نیز مطالبی نوشته است، برای مثال در بیست هزار فرسنگ زیر دریا وی از سلاحی صحبت می‌کند که شوک‌های قدرتمند الکتریکی وارد می‌کند، سلاحی شبیه به شوکرهای برقی که در عصر حاضر وجود دارند.
ورن درباره‌ی این سلاح نوشته است: «گلوله‌هایی که این سلاح شلیک می‌کند، گلوله‌هایی عادی نیستند بلکه مخزن‌های کوچک شیشه‌ای هستند که توسط لایه‌ای فولادی پوشانده شده‌اند و وجود یک تکه سرب در آن، این گلوله‌ها را سنگین کرده است. آنها بطری‌های لید واقعی، ابزار قرن هجدهمی که برای ذخیره الکتریسیته ساکن استفاده می‌شد، هستند که انرژی الکتریکی با قدرتی بالا به آنها وارد شده و می‌تواند بزرگ‌ترین حیوانات را از پا دربیاورد.
فرود فضاپیما بر روی آب: در کتاب «از زمین تا ماه»، ورن فضاپیمایی را به تصویر کشیده است که در میان اقیانوس فرود می‌آید و مانند کپسول مرکوری بر روی آب شناور می‌شود.
درباره لک‌لک بوک
طراحی و بهینه سازی | مجتمع ارتباطات نوین ایرانیان
ارسال دیدگاه