این نویسنده که در میانسالی روسیه را برای همیشه ترک کرد در سال 1917 به فرانسه مهاجرت کرد و تا آخر عمر در پاریس زندگی کرد. #ایوان_الکسیویچ_بونین در سال 1870 در شهر «وارونژ» روسیه متولد شد. او دوران کودکی خود را در فقر گذراند. خانواده وی از جمله اشرافی بودند که به دلیل بحرانهای اجتماعی و اقتصادی روسیه ثروت و املاک خود را از دست داده و زندگیشان را به سختی اداره میکردند. «بونین» دوران مقدماتی تحصیل را در مدرسهی یلتس گذراند. شرایط اقتصادی خانواده به او اجازه نداد تا بیشتر از یکی دو کلاس در مدرسهی درس بخواند. بنابراین «بونین» تحصیلش را در خانه ادامه داد. با این وجود او هرگز نتوانست تحصیلش را به پایان برساند و همین امر تاثیرات بسیاری در سرنوشت او برجای گذاشت. «ایوان بونین» در سال 1891 وقتی بیستویک سال داشت اولین مجموعه اشعارش را منتشر کرد. این مجموعه اشعار بعدها در مقایسه با مجموعه اشعار دیگر «بونین» آنطور که باید مورد توجه قرار نگرفت چرا که سبک و سیاق قلم بونین را آن طور که باید و شاید در خود نداشت. وی بعدها در سال 1900 اولین اثر منثور خود را با نام «سیبهای آنتوناف» منتشر کرد. این کتاب با استقبال بسیار زیادی از سوی مخاطبان به ویژه اشرافزادگان روس مواجه شد. از این رو پس از مدتی این کتاب مورد انتقاد بسیاری از منتقدان قرار گرفت. در سال 1917 وقتی «ایوان بونین» چهلوهفت ساله بود روسیه را ترک کرد و به فرانسه مهاجرت کرد. وی در سالهای 1927 تا 1930 نوشتن داستان کوتاه را آغاز کرد و در این دوران مجموعه داستانهای کوتاه و ارزشمندی از خود به جای گذاشت. وی در سال 1937 موفق شد جایزهی ادبی پولیتزر را دریافت کند. او در سالهای پایانی عمرش نیز وقتی که علت بیماری در بستر بود دست از نوشتن برنداشت و آثار ادبی را به رشته تحریر دراورد. کتاب «خاطرات» و «به یاد چخوف» از جمله آثار ادبی اوست که در سالهای پایانی عمرش به رشتهی تحریر درآمده است. «ایوان بونین» روز هشتم ماه نوامبر سال 1953 دور از وطنش و در پاریس درگذشت. او را در گورستان روسی «سنژنوف دبوا» در حاشیه شهر پاریس به خاک سپردند.
ارسال دیدگاه