#کارلو_کلودی Carlo Collodi ۱۸۲۶ – ۱۸۹۰، با نام اصلی کارلو لورنزینی، نویسندهی مشهور داستان پینوکیو بود. از وی آثار فانتزی دیگری هم به جا مانده است. او از جمله مهمترین نویسندگان ایتالیایی است و بخشهایی از کتابهای وی در کتب درسی مدارس ایتالیا آمدهاند.
کارلو کلودی در سال ۱۸۲۶ میلادی در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد. پدرش، دومینگو لورنزینی، آشپز و مادرش، آنجلا اورزالی، خدمتکار بود. وی در سنین جوانی وارد مدرسهی علوم دینی شد و با این که به سیاست علاقهی بیشتری داشت، تا سن ۱۷ سالگی در آنجا ماند.
او در ابتدا بیشتر به عنوان روزنامهنگار، منتقد و نویسنده کتابهای آموزشی شناخته میشد، اما موفقیت کتابی که او به قصد سرگرم ساختن نوشت ــ یعنی ماجرای پینوکیو ــ به حدی بود که وی هم اکنون جزو بزرگترین نویسندگان آثار ادبی کودکان محسوب میشود. ارزش ادبی داستان پینوکیو اینک پس از گذشت سالها به طور کامل شناخته شده است.
در سن ۲۰ سالگی با نوشتن مقالهای برای یک انتشاراتی پرقدرت فلورنتینی وارد حیطهی نویسندگی شد. سپس در ۲۲ سالگی در کشاکش درگیریهای ایتالیا به یک روزنامه نگار بدل گشت و فعالیتهایش را با نوشتن مقالات انتقادی برای نشریهی میوزیکال ایتالی، یکی از مهمترین نشریات آن زمان ایتالیا، دنبال کرد. کارلو کلودی پس از چند سال همکاری با نشریات گوناگون و کسب شهرت، خود به انتشار نشریه اقدام کرد. یکی از این نشری«II Lampione»، نشریهای فکاهی بود که در سال ۱۸۴۸ آغاز به کار کرده بود، اما خیلی زود پس از شورشهای همان سال به وسیله اداره سانسور تعطیل شد و ۱۱ سال بعد دوباره انتشار یافت.
کارلو کلودی در طول دهه ۱۸۵۰ نیز به عنوان یک نویسنده و نمایشنامهنویس به کار ادامه داد و در این زمینهها به موفقیتهای چشمگیری دست یافت. او در سال ۱۸۵۶ نام خود را به اسم مستعار کارلو کلودی تغییر داد. کلودی در واقع نام روستای محل تولد مادرش بود که وی بیشتر دوران کودکیاش را در آنجا گذرانده بود.
وی در سال ۱۸۶۱ روزنامهنگاری را رها کرد و تا سال ۱۸۷۰ به عنوان بازرس مطبوعاتی و ویراستار به کار ادامه داد. پس از آن خیلی زود جذب ادبیات کودکان شد و به ترجمهی قصهی شاه پریان چالز پرو، نویسندهی فرانسوی، به زبان ایتالیایی پرداخت.
داستانهایی چون شنل قرمزی، زیبای خفته و گربهی چکمه پوش. کلودی سپس فعالیتهایش را با طراحی یک مجموعهکتاب آموزشی برای مدارس ادامه داد. در این کتابها که با مهارت فوقالعاده نگارش یافته بودند، آموزش با داستانگویی همراه بود. آثاری چون جانی، تاینی، کتاب حساب جانی، کتاب دستور زبان جانی، سفر جانی به ایتالیا و فانوس جادویی جانی. بدین وسیله کارلو کلودی حرکتی جدید در سیستم آموزشی تازه تأسیس شدهی ایتالیا پدید آورد. او در سال ۱۸۸۱ پایه یکی از اولین مجلات ایتالیایی مخصوص کودکان را پیریزی کرد. بدین ترتیب «چیلدرن مگزین» انتشار یافت و از همان شمارههای نخستین ماجراهای پینوکیو که در آن زمان داستان یک عروسک نامیده میشد، در آن چاپ شد. داستانهای دیگری مثل میمون گوپلوی گلی هم در این نشریه انتشار مییافت که از حال و هوایی طنز برخوردار بودند. این داستانها بعدتر در سال ۱۸۸۷ در کتاب داستانهای شادمانه جمعآوری و چاپ شدند.
اقتباسهای سینمایی کارلو کلودی
تاکنون اقتباسهای زیادی (حدود ۴۰ فیلم کوتاه و بلند) از این داستان به صورت فیلم زنده و یا انیمیشن صورت گرفته است، که در این بین میتوان به فیلمهای:
-اوتیک کوچولو
-هوش مصنوعی (فیلم)
-هزارتوی پینوکیو
-داستان واقعی پینوکیو
-ماجراهای ژپتو
-پینوکیو ۳۰۰۰
اشاره کرد.
محل دفن کارلو کلودی
کارلو کلودی در ۲۶ اکتبر سال ۱۸۹۰ در فلورانس ایتالیا در گذشت و نوشتههایش در حجمی بسیار زیاد به وسیله خانوادهاش به کتاب خانه مرکزی فلورانس اهدا گشت که هم اکنون در همانجا قرار دارد.
ارسال دیدگاه