زندگی و آثار محمدرضا شفیعی کدکنی
نویسنده : تحریریه‌ی هنر اسلامی
#محمدرضا_شفیعی_کدکنی در نوزده مهر ۱۳۱۸ در کدکن از توابع تربت حیدریه در خراسان به دنیا آمد. شفیعی کدکنی هرگز به دبستان و دبیرستان نرفت و از آغاز کودکی نزد پدر خود (که روحانی بود) و مرحوم ادیب نیشابوری دوم به فراگیری زبان و ادبیات عرب پرداخت (در هفت سالگی تمام الفیه ابن مالک را از حفظ بود) و فقه، کلام و اصول را نزد آیت الله شیخ هاشم قزوینی فراگرفت. اما پس از مرگ شیخ هاشم قزوینی (معروف به فقیه آزادگان) تا آخرین مراحل درس خارج فقه را نزد آیت الله میلانی خواند و در این دوره با آیت الله سید علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی همدرس بود. او به پیشنهاد مرحوم دکتر علی اکبر فیاض در دانشگاه فردوسی مشهد نام نویسی کرد و در کنکور آن سال نفر اول شد و به دانشکده‌ی ادبیات رفت و مدرک کارشناسی خود را در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی و مدرک دکتری را نیز در همین رشته از دانشگاه تهران گرفت.
شفیعی کدکنی از سال ۱۳۴۸ تاکنون (۱۳۹۱) به درخواست دانشگاه تهران استاد دانشگاه تهران است. مرحوم استاد بدیع الزمان فروزانفر زیر برگه‌ی پیشنهاد استخدام وی نوشت: «احترامی است به فضیلت او.» شفیعی از جمله دوستان نزدیک #مهدی_اخوان_ثالث شاعر خراسانی به شمار می‌رود و دلبستگی خود را به اشعار وی پنهان نمی‌کرد و او هیچگاه در ۲۵ سال اخیر در هیچ محفلی اجتماعی (سخنرانی‌ها، سالن آمفی تئاتر و...) حاضر نشده و بعضی از شاگردان و طرفداران او با هم پیمان بسته‌اند که با نوشتن ۱۰۰۰ نامه از او درخواست کنند که برای سخنرانی حضور پیدا کند. تاکنون حدود ۷۵۰ نامه گردآوری شده.
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی روز پنجشنبه ۵ شهریور ۱۳۸۸ تهران را به مقصد آمریکا ترک کرد. این سفر بازتاب وسیعی در مطبوعات ایران داشت. او برای استفاده از یک فرصت مطالعاتی به مؤسسه‌ی مطالعات پیشرفته‌ی پرینستون رفت تا در باب تاریخ و تطور فرقه‌ی کَرامیه تحقیق کند و پس از ۹ ماه دوری از وطن به ایران بازگشت و پس از بازگشت به ایران بر سر کرسی تدریس خود در دانشگاه تهران حاضر شد.
کتاب‌ها و اشعار
شفیعی کدکنی سرودن شعر را از جوانی به شیوه‌ی قدمایی آغاز کرد و پس از چندی به سبک نو مشهور به نیما یوشیج روی آورد. با انتشار دفتر شعر در کوچه باغ‌های نشابور نام‌آور شد. آثار شفیعی را می‌توان به سه گروه انتقادی و مجموعه‌اشعار خود وی تقسیم کرد. آثار انتقادی این نویسنده، شامل تصحیح آثار کلاسیک فارسی و نگارش مقالاتی در حوزه‌ی نظریه ادبی می‌شود، که بخشی از آن‌ها در زیر آورده شده‌اند. در میان آثار نظری شفیعی کدکنی کتاب موسیقی شعر جایگاهی ویژه دارد و در میان مجموعه‌اشعارش در کوچه باغ‌های نشابور آوازه‌ی بیشتری دارد. زمزمه‌ها، شبخوانی، از زبان برگ، بوی جوی مولیان، از بودن و سرودن، مثل درخت در شب باران، هزاره دوم آهوی کوهی، صور خیال در شعر فارسی، موسیقی شعر، با چراغ و آینه (در جست‌وجوی ریشه‌های تحول شعر معاصر ایران)، تصحیح اسرارالتوحید نوشته محمدبن منور، تصحیح تاریخ نیشابور نوشته حاکم نیشابوری، تصحیح آثار #عطار_نیشابوری، تصحیح مختارنامه، تصحیح مصیبت‌نامه، تصحیح منطق‌الطیر، تصحیح اسرارنامه، تصحیح دیوان عطار و ترجمه آفرینش و تاریخ نیز از جمله آثار محمدرضا شفیعی کدکنی است.
بررسی آثار
شفیعی کدکنی را باید در زمره شاعران اجتماعی دانست. او در اشعار خود تصویری از جامعه‌ی ایرانی در دهه‌ی ۴۰ و ۵۰ خورشیدی را بازتاب می‌دهد و با رمز و کنایه آن دوران را به خواننده نمایانده، دلبستگی و گرایش فراوان به آیین وفرهنگ ایرانی و بخصوص خراسان را نشان می‌دهد. تصحیحات او نمونه‌ی اعلای تصحیح انتقادی متن است، اسرارالتوحید، مصیبت‌نامه، الاهی‌نامه، منطق‌الطیر، اسرارنامه، مقامات و حالات #ابوسعید، نوشته بر دریا (مقامات #ابوالحسن_خرقانی)، مرموزات اسدی در مرموزات داوودی، بهترین نمونه‌های تصحیح انتقادی متن در ادبیات فارسی هستند. او از تنها محققین
تاریخ و ادب فارسی است که به تاریخ کرامیه پرداخته و کتابی منقح در این باب فراهم کرده‌است که به زودی از سوی نشر سخن چاپ خواهد شد.
کتابهای دیگر او مثل موسیقی شعر، صور خیال، ادوار شعر فارسی، زمینه‌های اجتماعی شعر فارسی، از جامی تا روزگار ما امروزه از کتابهای کلاسیک نقد ادبی محسوب می‌شوند و خواندن آن برای هر دانشجوی علاقه‌مند به نقد ادبی و نظریه‌ی ادبیات واجب است.
او علاقه‌مند به شعر فارسی است و علاقه‌ی او به عرفان و نقد ادبی هم از همین‌جا نشأت می‌گیرد.
وی در کتاب زبان شعر در نثر صوفیه آورده است که آنچه در زبان فارسی به «آن» معروف است و می‌توان آن را جوهره‌ی جمال دانست، در زبان‌های دیگر وجود ندارد. او همچنین شعر فارسی را به خاطر مسئله‌ی ردیف که در هیچ زبان دیگری امکان کاربرد آن را نمی‌توان یافت، ممتاز دانسته است. شفیعی کدکنی همچنین در این کتاب شطح را نوعی شکستن تابوها معرفی نموده و شطحیات #حلاج را به طور ضمنی با کتاب زایش تراژدی #نیچه مقایسه کرده است که در هر دو به تجربه بیان «بیان‌ناپذیرها» پرداخته شده است. نکته‌ی تازه‌ای که ایشان در این زمینه بیان می‌کنند به ساختار شطح و این که اخباری باشد (مانند سبحانی ما اعظمشانی) یا انشایی (انالحق) و تأثیر متفاوت این دو بیان باز می‌گردد. یکی از بحث‌های جذاب این کتاب پاسخ به این سؤال است که چرا شاعران عرب به اندازه شاعران فارسی زبان از آیات قرآن در اشعار خود استفاده ننموده‌اند. شفیعی کدکنی محور این کتاب خود را بر این عقیده که برای بسط و درک تجربه دست نیافتنی صوفی به ناچار باید از سخنان و زبانی که به کار برده است کمک گرفت، استوار نموده است و بیان می‌کند که گاه حرکت از صوت به صورت و معنی بسیار بارز است. یکی از مثال‌هایی که او به آن اشاره نموده شعری است از شاعری با نام علی ابن حسین مغربی که قصیده‌ای در حالت تب و هذیان سروده بدین شکل که :
دَرَن دَرَن دَرَن دَرَن دَرَن دَبی / انا علی بی الحسین المغربی
شفیعی کدکنی در این اثر خود برای شرح مفهوم سبک‌شناسی عرفانی می‌گوید: «هر نگاه هنری به الاهیات و دین می‌تواند ویژگی‌های اسلوبی و سبکی خاص خود را داشته باشد، که همان سبک‌شناسی عرفانی‌است.» وی همچنین معتقد است که در سرتاسر تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، با دو گونه تصوف روبه‌رو هستیم که یکی تصوف قبل از ابن عربی یا تصوف خراسانی‌ست و دیگری تصوف بعد از ابن عربی و این دو مکتب را بر روی مثلثی نشان می‌دهد که نقطه‌ی صعود یک ضلع آن مثنوی معنوی است و رأس ضلع دیگر، ابن عربی است که به مرور با نزدیک شدن به عرفان قاجاری و قرن سیزدهم، با نزول همراه می‌شود.
اندیشه‌ها
گرایش‌های فرمالیستی
شفیعی کدکنی گرایشی بارز به صورتگرایی با مبانی فرمالیسم روسی دارد. کتابهای «صور خیال در شعر فارسی» و «موسیقی شعر» و «بیدل شاعر آینه‌ها» و نیز بسیاری از مقالات وی مانند «جادوی مجاورت» و «ساختار ساختارها» صبغه و بن‌مایه‌ی فرمالیستی دارد. تعریف وی از شعر به «رستاخیز زبان» ترجمه‌ی دیدگاه فرمالیست‌های روس است. همچنین اصطلاحات فرمالیستی «پیرنگ»، «آشنایی‌زدایی»، «عنصر مسلط» از نمونه‌ی مواضع رویکرد وی به فرمالیسم است.
تاریخ‌گرایی در ادبیات
شفیعی کدکنی از سال‌های ۱۳۶۰ به بعد به پژوهش در تاریخ با رویکرد تصحیح متون ادبیات عرفانی روی آورد. او معتقد است حرکت به سوی مدرنیته بدون شناخت سنت دشوار است. تاریخ‌گرایی وی هر چند پشتوانه‌ی تئوریک مشخصی ندارد اما سخت پای‌بند مستندسازی با متون تاریخی است.
ریشه‌های شعر معاصر
شفیعی معتقد است که تحولات شعر معاصر فارسی تابعی از متغیر ترجمه‌است. این نظرگاه بنیاد کتاب اخیر وی «با چراغ و آینه، در جستجوی ریشه‌های تحول شعر معاصر ایران» را شکل داده‌است. برخی دیدگاه‌های وی در این کتاب مورد انتقاد برخی از منتقدان قرار گرفته است.
نظر شفیعی کدکنی درباره‌ی #احمد_شاملو
محمدرضا شفیعی کدکنی در کتاب با چراغ و آینه؛ در جستجوی ریشه‌های تحول شعر معاصر ایران نظر خود را درباره‌ی احمد شاملو چنین بیان می‌کند:
«حق این است که شاملو را برای نسل جوان امروز باید تجزیه و تحلیل کرد. ممکن است در این تجزیه خیلی از محسنات او تبدیل به نقاط ضعف شود، ولی به هر حال از این کار گزیری نیست. این کار را آیندگان با بی‌رحمی خواهند کرد. اگر جوانان امروز بدانند که شخصیت ادبی آقای شاملو چگونه تشکیل شده‌است، هرگز این‌گونه عمر خود را صرف شعر، آن هم شعر این‌طوری – که در روزنامه‌ها می‌بینیم – نخواهند کرد. تو بهتر از هر کسی می‌دانی که آنچه ا. بامداد یا احمد شاملو را می‌سازد اگر به صد جزء تقسیم شود، پنجاه تا شصت درصدش ربطی به شعر ندارد. این شهرت و اعتبار نتیجه پنجاه شصت سال حضور مستمر در روزنامه‌ها است. مدتی حزب توده او را بزرگ می‌کرد، بعد سلطنت‌طلب‌ها، بعد چریک‌ها، حالا هم ناراضیان از اوضاع کنونی. و این بزرگ کردن‌ها به هیچ وجه صددرصد به شعر او مربوط نیست، مربوط به موقع‌شناسی اوست و به قول خودش -با الهام از تعبیری از #مایاکوفسکی- "سفارش زمانه" را پذیرفتن. نه اخوان، نه #فروغ، نه #نیما، نه #سپهری، هیچ‌کدام این طوری سفارش زمانه را نتوانستند بپذیرند. در تهران که بودم، یکی از دانشجویان علوم اجتماعی صد شماره مجله‌ی آدینه را برای یک مطالعه فرهنگی تحلیل کامپیوتری کرده بود، می‌گفت: در این صد شماره در تمام شماره‌ها –جز چند مورد استثنایی– نام شاملو آمده است و در تمام موارد با القابی از نوع "شاعر بزرگ میهن ما"، "شاعر بی‌همتای"... عناوینی که الان به یادم نمانده و راست می‌گفت؛ عکس‌ها و تفصیلات و اخبار درباره‌ی او. اما در همین صد شماره اسم نیما و اخوان و فروغ فقط نیما و اخوان و فروغ هستند بدون هیچ‌گونه صفت و به قول فرنگی‌ها اپیتتی epithet اما او همیشه با عنوان شاعر بزرگ قرن، شاعر بزرگ میهنمان و [...] پنجاه سال شب و روز، در وسیع‌ترین نشریه‌های سیاسی و فرهنگی، درباره‌ی شاطر عباس صبوحی اگر تبلیغ شده بود حالا جایزه‌ی نوبل را به اولاد و احفاد شاطر عباس می‌دادند، شاملو که جای خود دارد.»
کتاب‌شناسی
مجموعه‌اشعار
۱۳۴۴ - زمزمه‌ها
۱۳۴۴ - شبخوانی
۱۳۴۷ - از زبان برگ
۱۳۵۰ - درکوچه باغ‌های نیشابور
۱۳۵۶ - بوی جوی مولیان
۱۳۵۶ - از بودن و سرودن
۱۳۵۶ - مثل درخت در شب باران
۱۳۶۷ - هزاره دوم آهوی کوهی
آثار نظری و انتقادی و تصحیح و ترجمه
۱. صور خیال در شعر فارسی
۲. موسیقی شعر
۳. تصحیح اسرارالتوحید نوشته‌ی محمد بن منور
۴. تصحیح تاریخ نیشابور نوشته‌ی حاکم نیشابوری
۵. تصحیح آثار عطار نیشابوری:
تصحیح مختارنامه
تصحیح مصیبت‌نامه
تصحیح منطق‌الطیر
تصحیح اسرارنامه
تصحیح الهی‌نامه
تصحیح دیوان عطار (هنوز به چاپ نرسیده‌است)
تصحیح تذکرةالاولیاء (هنوز به چاپ نرسیده‌است)
۶. مقدمه، ترجمه و تعلیقات بر آفرینش و تاریخ از طاهربن مطهربن مقدسی در دو جلد نشر آگاه
۷. مفلس کیمیافروش درباره‌ی شعر انوری نشر سخن
۸. زبور پارسی نگاهی به زندگی و غرل‌های عطار نشر آگاه
۹. تازیانه‌های سلوک در باره‌ی قصاید سنایی به همراه مقدمه‌ی بسیار مهم در باب جامعه شناسی ادبیات سنایی نشر آگاه
۱۰. در اقلیم روشنایی تفسیر چند غزل حکیم سنایی نشر آگاه
۱۱. شاعر آیینه‌ها بررسی سبک هندی و شعر بیدل دهلوی نشر آگاه
۱۲. آن سوی حرف و صوت گزیده‌ی اسرارالتوحید برای جوانان، نشر سخن
۱۳. میراث عرفانی ایران (چهار جلدی): نشر سخن
دفتر روشنایی (در شرح سخنان و افکار بایزید بسطامی)
نوشته بر دریا (در بیان میراث عرفانی ابوالحسن خرقانی)
چشیدن طعم وقت (در شرح عرفان و افکار ابوسعید ابوالخیر)
حالات و سخنان ابوسعید (در شرح عرفان و افکار ابوسعید ابوالخیر)
۱۴. ادوار شعر فارسی از مشروطه تا سقوط سلطنت نشر سخن
۱۵. زمینه‌ی اجتماعی شعر فارسی نشر اختران
۱۶. شعر معاصر عربنشر سخن
۱۷. قلندریه در تاریخ دگردیسی‌های یک ایدئولوژی، نشر سخن
۱۸. ترجمه تصوف اسلامی و رابطه انسان و خدا نوشته رینولد نیکلسون نشر سخن
۱۹. تصحیح غزلیات شمس تبریز نشر سخن
۲۰. مقدمه‌نویسی و انتشار تصویر نسخه خطی منظومه‌ی علی‌نامه نشر میراث مکتوب
۲۱. مقدمه‌ی تحلیلی و تعلیقات بر دیوان قائمیات، نویافته‌ترین دیوان شعری مذهب اسماعیلیه، به تصحیح دکتر جلال بدخشانی، چاپ میراث مکتوب
۲۲. با چراغ و آینه در جستجوی ریشه‌های تحول شعر معاصر ایران نشر سخن زمستان ۹۱
۲۳. حالات و مقاماتمیم. امید اندر احوالات مهدی اخوان ثالث و خاطرات و زندگی هنری او، نشر سخن بهار ۹۱
۲۴. حزین لاهیجی شاعری در هجوم منتقدان زندگی و شعر حزین لاهیجی و بررسی محفل‌های نقد عصر صفوی، نشر آگاه
۲۵. مرموزات اسدی در مرموزات داوودی متنی کهن از قرن هفتم از نجم‌الدین دایه (هسته‌ی کتاب مرصاد العباد) با زندگی نامه ابوالحسن بستی، نشر سخن
۲۶. رستاخیز کلمات درس‌گفتارهایی درباره‌ی تئوری فرمالیسم روسی، نشر سخن، بهار ۹۲
۲۷. زبان شعر در نثر صوفیه در آمدی بر سبک‌شناسی عرفان و تصوف.
۲۸. گزیده غزلیات شمس به کوشش محمد رضا شفیعی کدکنی، ناشر: شرکت سهامی کتابهای جیبی با همکاری موسسه انتشارات امیرکبیر
درباره لک‌لک بوک
طراحی و بهینه سازی | مجتمع ارتباطات نوین ایرانیان
ارسال دیدگاه