میشل انده یکی از محبوبترین نویسندگان کودک آلمان و نویسندهی جهانی ادبیات فانتزی کودکان در سدهی بیستم است. او خود بر این باور بود که برای کودک درون خود و همهی انسانهاست که داستان مینویسد و داستانهایش برای همهی کودکان ۸ تا ۸۰ ساله است. انده تنها نویسندهی کودکان نیست و برای بزرگسالان نیز آثاری دارد.
میشل انده در سال ۱۹۲۹ در گارمیش آلمان زاده شد. او در یک خانوادهی هنرمند در مونیخ بزرگ شد. وی تنها فرزند نقاش سورئال، ادگار انده بود و دوران کودکیاش را در میان نقاشان، مجسمهسازان و نویسندگان و بحثهای پرشور آنها درباره ادبیات، هنر و فلسفه گذراند. میشل نخست به سوی شعر و تئاتر کشیده شد و به عنوان بازیگر و منتقد فیلم و نمایشنامهنویس کار کرد. «جیم دکمه و لوک لوکوموتیوران» نخستین کتاب او برای کودکان بود که در سال ۱۹۶۰ نوشت. این داستان جایزهی ادبیات کودکان آلمان ۱۹۶۱ را برای او به ارمغان آورد و او را بر آن داشت تا نویسندگی برای کودکان را برگزیند. در میان آثار گوناگون انده از داستان، شعر و نمایشنامه، دو رمان «مومو» و «داستان بیپایان» برجسته هستند و از سوی کودکان و بزرگسالان بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند. مومو در سال ۱۹۷۲ نوشته شده است و دیستوپیای ( پادآرمان شهر) طنزآمیزی است که با عناصر فانتزی ترکیب شده است. این داستان در سال ۱۹۷۴ بار دیگر جایزهی ادبیات کودکان آلمان را از آن انده کرد.
آثار انده را میتوان ترکیبی سورئال از واقعیت و فانتزی دانست. داستانهای او خوانندگانش را به تعامل فرا میخواند. جهان داستانهایش اغلب آینهای از واقعیتهای دنیای امروز است که با کمک فانتزی مشکلات ناشی از تکنولوژی دنیای مدرن در آنها آشکار شده است. در داستانهای او شادمانی و تخیل، چارهای برای عقلگرایی و متریالیسم دنیای مدرن است.
کتابهای میشل انده به بیش از ۴۰ زبان ترجمه شدهاند و بیش از ۲۰ میلیون نسخه از آنها به فروش رسیده است. از آثار او برای پویانمایی، اپرا، نمایش و کتابهای گویا نیز اقتباس شده است.
میشل انده در سال ۱۹۹۵ بر اثر سرطان معده در گذشت.
ارسال دیدگاه