اوایل دههی ۴۰، هوشنگ گلشیری و همفکرانش برای طرح دیدگاههای نوگرایانهی خود در مقابل جریانات ادبی و سنت گرای انجمن شعر صائب در اصفهان سلسله جلساتی را تشکیل دادند که بعدها جُنگ اصفهان از دل آن درآمد و بسیاری از نویسندگان و نظریه پردازان ادبی دهه چهل و پنجاه ایران در همکاری با این جُنگ معرفی شدند. هرمز شهدادی از جمله نویسندگانی است که هر چند آثارش در جُنگ اصفهان به چاپ نرسید؛ اما همواره از لحاظ گرایشهای فکری و زیباییشناختی، پیوندی نزدیک با نویسندگان این جُنگ داشت.
در این داستان نیز شهدادی روایتی را ارائه میکند که مرز واقعیت و موهوم بودن ماجرای آن خیلی روشن نیست.
زمان حدودی خواندن داستان : 5 دقیقه
نویسنده : هرمز شهدادی
ارسال دیدگاه