«از بانوان نویسنده چه خبر؟»

گزیده‌ای از داستان‌های کوتاه از نویسندگان زن جهان با عنوان «از بانوان نویسنده چه خبر؟» با انتخاب و ترجمه لیدا طرزی منتشر شد.

به گزارش ایسنا، این مجموعه که شامل داستان‌هایی از ویرجینیا وولف، سیلویا تاون سندوارنر، الیزابت بوئن، دوروتی پارکر، کاترین آن پورتر، کاترین منسفلید، ویلا کتر و شرلی جکسون است در ۱۰۰ صفحه و با قیمت ۲۲۰۰۰ هزار تومان در انتشارات کتاب نیستان منتشر شده است

در معرفی ناشر از این کتاب می‌خوانیم: طرزی که مترجم بسیاری از آثار مجموعه یک‌صدجلدی برگزیدگان جایزه «اُ. هنری» به شمار می‌رود، در کتاب پیش روی گزیده‌ای از انتخاب‌های خود از داستان‌های زنان نویسنده نامدار جهان را گردآوری و ترجمه کرده است.

او در مقدمه‌ای که بر این کتاب نوشته است عنوان داشته که ملاک او برای انتخاب داستان‌های این مجموعه دوران زندگی و شرایط سیاسی و اجتماعی و فرهنگی حاکم بر سرزمین آن‌ها بوده است. بر همین اساس او سال‌های پایانی قرن نوزدهم و سال‌های ابتدایی قرن بیستم را به عنوان زمان انتخاب آثار داستانی این مجموعه انتخاب کرده است و از این رهگذر تلاش کرده تا تحولات و باورهای شگرف سیاسی و اجتماعی و فرهنگی در جوامع غربی و پوست‌اندازی لایه‌های زیستی مردم این بخش از زمین در آستانه قرن بیستم را از قاب و دریچه داستان به مخاطبان خود معرفی کند. به همین خاطر می‌توان این مجموعه داستان را نمادی نوشتاری از ساختار نوشده فکری اروپا در ابتدای قرن بیستم به شمار آورد؛ ساختاری که در ادامه منجر به خلق بحران‌های اجتماعی و سیاسی و حتی فکری و فلسفی زیادی در جهان شد.

از سوی دیگر طرزی در این کتاب سعی کرده راوی داستان‌های خود را تنها زنان انتخاب کند، زنانی که حضور و فعل و انفعال آن‌ها در این بازه زمانی نمادی از دوران رهایی زنان در اروپا به شمار می‌رود، رهایی از ساختارهای نوشته‌شده و شکل‌گرفته برای زنان که بسیاری آن را در آن دوران برنتابیده و علیه آن دست به اعتراض بلند کرده‌اند؛ خواه در کف خیابان‌ها و خواه در میان صفحات کاغذی داستان‌های‌شان.

این مجموعه تنها چند نمونه از داستان‌های کوتاه نویسندگان زن این دوره خاص را کنار هم گرد آورده و سعی کرده است که گوشه‌ای از دغدغه‌های آن‌ها را در قالب درام داستانی به تصویر بکشد. زنانی که به گفته طرزی برخی از آن‌ها همانند کاترین آن پورتر میان سنت و تجدد دست و پا می‌زدند و یا مانند دوروتی پارکر درگیر فعالیت‌های مدنی و سیاسی بودند. و یا مانند کاترین منسفیلد به زبانی تازه در عصر خود دغدغه انسانی را بیان می‌کنند. و البته برخی دیگر از این داستان‌نویسان نیز مانند شرلی جکسون هستند که در داستان لاتاری خود یک بار دیگر ما را در برابر این پرسش هولناک قرار می‌دهد که آیا به راستی ما انسان‌های متمدّنی هستیم؟