به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) دانیل گرانین مهندس روسی، دستی در نویسندگی هم دارد و سال 1949 نخستین رمانش را منتشر کرده است. او آثاری، با توجه به محیط کار خود، آزمایشگاه، دانشجویان و دانشمندان نوشته است و پس از فارغالتحصیلی در جبهه جنگ نیز حضور داشته و مضمون برخی از کتابهایش نیز با جنگ مرتبط است. گرانین زمان حمله نازیها به کشورش به ارتش سرخ پیوست و تا پایان جنگ جهانی دوم در ارتش باقی ماند و همین مدت اقامت در ارتش سبب شد تا یکی از مشهورترین آثارش «ستوان من» را درباره محاصره لنینگراد از سوی نازیها را بنویسد.
این نویسنده همچنین رمانی عاشقانه با عنوان «جنایات آلمانی، مکافات روسی» مینویسد که روایتگر داستان زندگی دختری روس و پسری آلمانی است که در میان عشق و مهاجرت از سرزمینی که در آن زیست میکنند در جدالاند. گرانین برخی از مهمترین دغدغههای موجود پیرامون نظام زیستی در اتحاد جماهیر شوروی سابق و تفکر در آن را برای مخاطب نمایان میکند. در کنار همه اینها «جنایات آلمانی، مکافات روسی» خاطراتی از هیتلر، استالین، جنگ و وزرا را بازگو میکند و با محتوایی درباره جنگ جهانی دوم، تقابل استالین و هیتلر را با بن مایههای عاشقانه در نسلهای جوانتر تصویر میکند و از علاقهمندی برخی از انسانها نسبت به رهبران پیشین خود میگوید.
در قسمتی از رمان میخوانیم:
«آنتون به این فکر میکرد که جنگ چگونه سرنوشتی را بعد از سرنوشتی دیگر ورق میزد. اول اشتاینبرگ بمب را برای هیتلر و سپس در سوخومی برای استالین ساخت. اشپیر با عنوان جذاب معمار شروع به خدمت به هیتلر کرد و سپس با کمال میل به دفتر کار وزارت تسلیحات نظامی رفت. با توجه به خاطراتش او هیچگاه با پیشوا مخالفتی نکرده و از جان و دل به او خدمت کرده بود. هیتلر با ژنرالهای خود بحث میکرد، با کارکنانش سازش نداشت، اما با اشپیر همیشه میساخت. ناکامیها شروع شد. معلوم شد که نتیجه جنگ به سمت شکست آلمان است. هیچ چیز نمیتوانست اشپیر را بلرزاند. او هنوز هم هیتلر را به عنوان پیشفرضی از جانب آسمان میدید.» (صفحه 47-46)
انتشارات کتاب نیستان رمان «جنایات آلمانی، مکافات روسی» اثر دانیل گرانین را با ترجمهای از زبان روسی با ترجمه نازیلا حاجیوا و فضه نظری در 144 صفحه 1000نسخه و با قیمت 30000هزارتومان منتشر کرده است.
ارسال دیدگاه