به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از نیویورکتایمز - ماه آینده مارگارت آتوود بیش از ۳۰ سال پس از انتشار رمان اُرولی خود «سرگذشت ندیمه»، دنباله رمانش را منتشر خواهد کرد تا به سوالاتی که خوانندگان دههها درباره زنان «گیلید» داشتهاند پاسخ دهد. «اظهارات»، آفرد، ندیمهی عصیانگری که الیزابت ماس نقش او را در نسخه تلویزیونی بازی کرد، ۱۵ سال پس از آخرین باری که خوانندگان او را دیدند نشان میدهد.
داستان آتوود که در یک کشور مذهبی خودکامه اتفاق میافتد که در آن زنان از حقوق خود محروماند، در سالهای اخیر طنین فرهنگی جدیدی به خود اختصاص داده و ندیمهها به سمبلی برای فعالان تبدیل شدهاند. آتوود گفته تصمیمش برای نوشتن دنباله سرگذشت ندیمه از تحولات سیاسی زندگی واقعی الهام گرفته است.
به نظر میرسد که وقتی «اظهارات» در ۱۰ سپتامبر منتشر شود، بزرگترین عنوان سال خواهد شد. در این مدت میتوانید اینها را بخوانید و ببینید:
نسخه اصلی را دوباره بخوانید
برای معرفی «گیلد» به خوانندگان، دیکتاتوری مذهبیای که پس از یک کودتا در ایالات متحده شکل گرفت، هیچ چیز مثل خواندن رمان ۱۹۸۵ آتوود نیست. یکی از مخوفترین استعارات در اوایل کتاب آمده؛ جایی که یکی از شخصیتها میگوید: «عادی» چیزی است که به آن عادت کردهای. ممکن است الان به نظرت عادی نرسد، اما بعد از مدتی چنین خواهد شد. عادی میشود.
کریستوفر لمن هپت، منتقد نیویورکتایمز، این اثر را بسیار تحسین کرد و آن را یک داستان موجز، مطالعهای روانشناختی و بازی روی کلمات خواند. او نوشت: «اگرچه تجسم جهان آتوود یاسآور است، حساسیتی که از طریق آن این دنیا را مشاهده میکنیم بینهایت غنی و پرمایه است.»
نسخه تلویزیونی را ببینید
اقتباس تلویزیونی «سرگذشت ندیمه» از زمان انتشار در سال ۲۰۱۷ با موفقیت تجاری و استقبال منتقدان همراه بوده و علاوه بر طرفداران باوفا، جوایز گلدن گلوب و اِمی را به همراه داشته است. فصل اول کاملا به طرح داستان نزدیک بود، اما قسمتهای بعدی فراتر از آن رفته، داستانهای دیگری برای شخصیتها ترسیم میکند و نهایتا فرار «آفرد» از گیلد را متصور میشود.
بروس میلر، تهیهکننده این سریال پیش از فصل سوم در مصاحبه با تایمز از اهداف خود برای این برنامه گفت: «ما هرگز قساوت و وحشیگری را از خودمان در نمیآوریم. متاسفانه نمودهای واقعی زیادی از این دست در دنیا وجود دارد و نیاز به ساختن آنها نیست.»
عمیقتر شوید
آتوود در این باره صحبت کرده که چطور وضعیت سیاسی فعلی، بهویژه تحولاتی که از زمان انتخابات ترامپ به وجود آمده، نوع نگاه او به این کتاب را شکل داده است.
او در مقالهای که در سال ۲۰۱۷ نوشت به بررسی این موضوع پرداخت که آیا رمانش فمینیستی بوده و بر روند نویسندگی او تاثیر گذاشته: «وقتی به ۱۹۸۴ نگاه میکنم، فرضیه اصلی –حتا برای خودم- به نظر وحشتناک میآمد. آیا میتوانم خوانندگان را متقاعد کنم که ایالات متحده متحمل کودتایی شده و از یک دموکراسی لیبرال به دیکتاتوری تحت حکومت دینی تبدیل شده است؟»
جیمز پونیوُزیک، منتقد تلویزیونی به تشابهات میان گیلد و امروزِ ما نگاه انداخته: «متاسفم که باید این را بگویم که داستان مربوط به امروز است، اگرچه سه دهه پیش نوشته شده. اما بهتر است با آن روبهرو شوید: وقتی رئیسجمهوری دارید که درباره زنها طوری صحبت میکند که انگار اسباببازی هستند، کسی که یک اتاق پر از مردان سیاستمدار را جمع میکند تا درباره سلامت زنان بحث کنند، متوجه شباهتهای این دو میشوید.»
ارسال دیدگاه