پارسیان و من (مجموعه سه‌جلدی)

mryshahr

پارسيان و من مجموعه‌ي سه جلدي داستان‌هاي بازنويسي شده‌ي شاهنامه به زبان امروز بود.
كتاب اول به نام كاخ اژدها سرگذشت ضحاك ماردوش بود. پسر بچه‌اي به نام اردشير از زمان حال به گذشته برمي‌گردد و با پدرش مهرداد مهمان خانه‌ي كاوه‌ي آهنگر مي‌شود. اردشير در اين خانه با ايرج پسر كوچك فريدون دوست مي‌شود و در شكست دادن ضحاك شركت مي‌كند و بعد باز به حال برمي‌گرد.
كتاب دوم به نام راز كوه پرنده سرگذشت پسري به نام سياوش است كه به گذشته و زمان رستم برمي‌گردد و با او در هفت خان و بقيه ماجرا شركت مي‌كند و تا مرگ رستم پيش اونه و بعد به زمان حال برمي‌گردد.
كتاب سوم هم به نام رستاخيز فرا مي‌رسد داستان پسري به نام بردياست كه به گذشته و زمان كوروش كبير برمي‌گردد و در نقش برديا پسر كوروش با او داريوش در فتح بابل شركت مي‌كند و پاي درددل‌هاي كوروش و برنامه‌هاي داريوش براي آينده‌ي ايران مي‌نشيند و بعد به زمان حال برمي‌گردد.
در آخر جلد سوم سيمرغ هر سه تاي اين بچه‌هاي را مي‌برد پاي كوه دماوند و اونجا با اهريمن مي‌جنگه و شكستش ميده و منجي هم مي‌رسه و رستاخيز مي‌شه و كلاً همه‌ي اسطوره‌ها يهو اونجا با هم جمع مي‌شن و....!!!!


اين مجموعه رو فقط از نظر اينكه يه مروري روي داستان‌هاي شاهنامه مي‌كرد خوندم. خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌هاي نوجوانم خونده بودن و اصرار داشتند كه منم بخونم تا باهاشون سرش صحبت كنم. جالبش اينجا بود كه اونها هم به طور كامل از داستان‌پردازي‌ها خوششون نيومده بود. به نظر اونها هم خيلي اوقات نقش اين بچه هاي وارد شده به گذشته بيهوده بوده و هيچ كار خاصي انجام نمي‌دادن. مخصوصاً توي داستان راز كوه پرنده سياوش خيلي حضور غير فعالي داشت و فقط راوي بود. در حدي كه مي‌شد حذفش كرد و يك راوي داناي كل به جاش اضافه كرد كه فقط داستان تعريف كنه و خودش هيچ نقشي در داستان نداشته باشه.
به نظر من مشكل ديگه‌ي اين كتاب اين بود كه زبان گويش اونها اصلاً جالب نبود. يه سري اصطلاحاتي رو توي داستان به كار برده بود كه فكر نمي‌كنم اون زماني‌ها توي خوابشون هم مي‌ديدن كه مي‌تونن از اونها استفاده كنن! البته به خاطر نزديك شدن به زبان امروز و جذابيت بيشتر ديالوگ‌ها براي خواننده بوده ولي به نظر من باعث توهين به اصل داستان شده.
برام جاي تعجب بود كه چطوري نويسنده‌اش ادعا كرده كه اين داستان رو براي بزرگسال‌ها نوشته نه بچه‌ها!!!!ه